© tekst & muziek Gerald Troost
In een moment, werd alles anders.
In een seconde brak mijn hart.
De zekerheid, versmolt tot drijfzand.
En in een ver land werd alles zwart.
Er zijn zoveel vragen
in deze diepe duisternis.
Wie zal mij dragen, totdat de zon weer helder is?
De vaste grond is weggeslagen
Wat blijft, zijn vragen. Waar moet ik heen?
Ik heb geschreeuwd, van pijn en boosheid.
De machteloosheid. Ik ben alleen.
Er zijn zoveel vragen,
in deze diepe duisternis.
Wie zal mij dragen, totdat de zon weer helder is?
Mag ik vertrouwen? Is er een God die mij nu ziet?
Mag ik weer bouwen? Is er nog hoop in mijn verdriet?
Zoals het zand
op deze stranden,
zo zijn jouw vragen
ontelbaar veel.
Er is een God
Hij pakt jouw handen.
Hij heeft een plan.
Hij maakt jou heel.
In een moment, werd alles anders.
In een seconde brak mijn hart.
De zekerheid, versmolt tot drijfzand.
En in een ver land werd alles zwart.
Er zijn zoveel vragen
in deze diepe duisternis.
Wie zal mij dragen, totdat de zon weer helder is?
De vaste grond is weggeslagen
Wat blijft, zijn vragen. Waar moet ik heen?
Ik heb geschreeuwd, van pijn en boosheid.
De machteloosheid. Ik ben alleen.
Er zijn zoveel vragen,
in deze diepe duisternis.
Wie zal mij dragen, totdat de zon weer helder is?
Mag ik vertrouwen? Is er een God die mij nu ziet?
Mag ik weer bouwen? Is er nog hoop in mijn verdriet?
Zoals het zand
op deze stranden,
zo zijn jouw vragen
ontelbaar veel.
Er is een God
Hij pakt jouw handen.
Hij heeft een plan.
Hij maakt jou heel.
Via via via via (enz) ben ik op jouw blog terechtgekomen. En ik kon het ook niet laten om de aflevering via uitzending gemist te kijken. Wat ben jij dapper in alle opzichten! Zelf geloof ik niet in een "god", maar door mensen als jij zie ik wel in wat een troost het geloof kan bieden.....
BeantwoordenVerwijderenRESPECT!
Het was een mooie uitzending Jorijke, waar ik met ontroering naar heb zitten kijken. Heftig om daar weer terug te zijn, maar ook mooi hoe je het kon afsluiten. Ik heb respect voor je vechtlust, doorzettingsvermogen en vooral voor je geloof, want dat lijkt me nog het moeilijkst.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet, Janny Bos
Ik heb je al die tijd via de blog van Tiny gevolgd. Wat een weg heb jij afgelegd, diep respect heb ik voor je. Maar ook voor je man die al die tijd naast je gelopen heeft en, zoals je eerlijk in de aflevering vertelde, het af en toe moest ontgelden. Ik wens je alle gezondheid en geluk toe voor de toekomst!
BeantwoordenVerwijderenDineke
Hai Jorijke,
BeantwoordenVerwijderenIk ken je ook niet alleen via Erik en Kim, hoorde ik de verhalen, maar wat een prachtige en eerlijke uitzending is het geworden. Wat heb jij een vertrouwen op God.
Liefs
Carolina
Lieve anoniem,Janny,Dineke en Carolina,
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor jullie lieve reacties. Wij vinden het zelf ook een erg mooie uitzending. Heel waardevol om dit te hebben. Het was goed om daar weer te zijn, in Zuid-Afrika. Op naar het tweede deel...
Liefs, Jorijke
Beste Jorijke,
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben een poosje geleden viavia op jouw weblog terechtgekomen. Wat hebben jullie ontzettend veel meegemaakt! Ik heb met tranen in mijn ogen naar de uitzending gekeken gisteren en moest denken aan de Bijbeltekst dat Gods kracht zichtbaar wordt in zwakheid... Gods kracht is zeker zichtbaar door jullie heen! Heel bijzonder om te zien dat je zo'n getuigenis geeft na alles wat jullie meegemaakt hebben.
Ik wil jullie laten weten dat ik voor jullie bid. Ik wens jullie veel sterkte en vooral ook geluk voor de toekomst.
Lieve groeten,
Pauline
Hallo Jorijke (en Henk),
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook gekeken maandag, vond het erg mooi! Wat een onroerend verhaal, maar inderdaad ook een wonder hoe jullie hier uit zijn gekomen. Mooi dat jullie dat met heel Nederland wilden delen. Ik ga maandag weer kijken.
Groeten, Gerlinde
He Jorijke,
BeantwoordenVerwijderenDe afgelopen ander half jaar heb ik je via het wereld wijde web een beetje leren kennen, nadat jullie het vreselijke ongeluk hebben gehad maar net als een paar reacties hierboven ken ik jullie niet persoonlijk. Maar wat een ontzettende bewondering heb ik voor jullie gehad en heb ik nog steeds voor je. Wat heb jij veel mee moeten maken en wat ben jij een doorzetter. Fijn om te horen dat je beseft hoe 'goed' je hersteld bent en wat fijn dat je een lieve man naast je heb staan.
De uitzending vond ik erg ontroerend, ook om te horen dat jullie kindje niet verder kon groeien omdat je lichaam zelf moest overleven. Ik wens jullie een gezegend leven toe!
Liefs Margreet
Verwijder net mijn eigen bericht. Hier nog een keer.
BeantwoordenVerwijderenBeste Pauline, Gerlinde en Margreet,
Dank (ook namens mijn lieve man) voor jullie lieve reacties. Wij krijgen zo een beetje een idee, wie dit lezen. Fijn dat jullie voor ons bidden. We tellen al weer heel veel zegeningen, maar hebben inderdaad ook nog onze moeilijke momenten. Hoop dat het jullie ook goed gaat, dat is wel wat we jullie toewensen! Liefs, Henk en Jorijke
Beste Jorijke, wat een bijzondere laatste tekstregel kreeg je mee. Het raakte me diep bij het zien van de uitzending. Jullie 'verhaal' kende ik al ia de blog van Tiny. Wat hebben jullie veel kracht gekregen!!
BeantwoordenVerwijderenJe deelt er van uit! Geweldig en ontroerend om te zien, een voorbeeld! "deel door mij Uw Liefde uit" komt dan in mijn hoofd op.
Liefdevolle groet, Trijnie Moraal-van Dijk