Na een geweldige vakantie, weer lekker aan het werk. Dit jaar geef ik les aan groep 5. Wat een lieve kinderen heb ik in de klas. En wat willen ze graag leren. Heel leuk! Ik geniet van de twee dagen dat ik ze les mag geven.
Ik liet van de week ook mijn protheses zien. Ik moet nog even wennen aan het feit dat ik groep 5 les geef. Ze zijn nog wel klein. Ik heb dus mijn verhaal heel kort verteld en mijn prothese laten zien. Na schooltijd komt er een collega naar me toe. ' Hé Jorijke, goede dag gehad? Ik had net een leerling hier bij me uit je groep.' 'O' zeg ik 'en had hij nog iets te vertellen?' ' Nou, ik vroeg aan hem of hij vandaag nog wat geleerd had. Dat was niet zo, maar toen bedacht hij zich dat jij had verteld over je protheses. Hij zei, ja en toen deed juf een prothese uit en toen dacht ik ooo nu komt er overal bloed, maar gelukkig gebeurde dat niet.' Ik schiet in de lach van het verhaal van mijn collega. Op deze manier heb ik er niet over nagedacht. In het vervolg nog wat voorzichtiger zijn met het laten zien van mijn protheses.
vrijdag 5 september 2014
dinsdag 2 september 2014
Doen of niet doen?
Doen of niet doen? Een vraag die me een week heeft bezig gehouden. Via de mail kreeg ik de vraag of ik mijn verhaal wilde vertellen.
Normaal weet ik gelijk of ik iets moet doen of niet. Of mijn omstandigheden zijn zo dat ik snel kan beslissen om het wel of niet te doen. Maar deze keer, wist ik het echt niet. Iets in mij zei dat ik het niet moest doen. Dus ook mijn man, mijn beste vriendin en mijn zusje deelgenoot gemaakt van de vraag en mijn gedachten. Zij zeiden ook allemaal wat anders, haha, dat maakte het makkelijker.....niet ;-).
En toen ging de telefoon: ' Met Jorijke, ehmmm, ik weet het eigenlijk nog steeds niet, waarom zou ik het moeten doen?' 'Ja, dat weet ik ook niet, je kunt er misschien mensen mee helpen.' Een heel gesprek volgde en uiteindelijk heb ik dan toch ja gezegd. Misschien kan ik inderdaad andere mensen met mijn verhaal helpen. Ik wil namelijk niet te koop lopen met mijn verhaal. Wat ook nog een beetje heeft geholpen is dat ik het wel een erg leuk blad vind en zelf ook regelmatig lees. Dus over een paar maanden te lezen in Flair, mijn verhaal.
Normaal weet ik gelijk of ik iets moet doen of niet. Of mijn omstandigheden zijn zo dat ik snel kan beslissen om het wel of niet te doen. Maar deze keer, wist ik het echt niet. Iets in mij zei dat ik het niet moest doen. Dus ook mijn man, mijn beste vriendin en mijn zusje deelgenoot gemaakt van de vraag en mijn gedachten. Zij zeiden ook allemaal wat anders, haha, dat maakte het makkelijker.....niet ;-).
En toen ging de telefoon: ' Met Jorijke, ehmmm, ik weet het eigenlijk nog steeds niet, waarom zou ik het moeten doen?' 'Ja, dat weet ik ook niet, je kunt er misschien mensen mee helpen.' Een heel gesprek volgde en uiteindelijk heb ik dan toch ja gezegd. Misschien kan ik inderdaad andere mensen met mijn verhaal helpen. Ik wil namelijk niet te koop lopen met mijn verhaal. Wat ook nog een beetje heeft geholpen is dat ik het wel een erg leuk blad vind en zelf ook regelmatig lees. Dus over een paar maanden te lezen in Flair, mijn verhaal.
Abonneren op:
Posts (Atom)