Inmiddels leef ik weer een klein beetje, maar wat had ik het slecht afgelopen dinsdag. Zo'n enorme hoofdpijn, trillen, geen licht en geluid kunnen verdragen, niet meer kunnen nadenken...pffff. Sinds het ongeluk heb ik hier last van. Ontzettend vervelend. Ik kan er nog geen ritme in ontdekken. Het is echt heftig.
Gelukkig heb ik op deze momenten een redder, mijn man. Ik zou niet weten wat ik zonder hem moet....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten