Fijne feestdagen gewenst!

Wij wensen iedereen fijne feestdagen en een gezond en Gezegend 2014 toe!

Blij mee

Zo veel om voor te danken!

Ik werk op dit moment twee dagen voor groep 8. Wat een feest! Ik geniet van het contact met de kinderen, ik geniet ervan als ik het kwartje hoor vallen :-) bij een moeilijke som.  Mooi werk. Het maakt me dankbaar.

Afgelopen woensdag (dankdag) ging ik na het werken naar de kerk. Ik was wel moe, maar wilde graag. Ik heb namelijk zo veel om de Here voor te danken. De preek was mooi en sprak me aan. De dominee startte met een blad uit het ND. 1001 redenen om te danken. Mijn gedachten dwaalden af, een mooi, nieuw, aangepast huis kreeg ik dit jaar. Met ook een haard, heerlijk lekker warm. Alle contacten met familie en vrienden, de afspraken, de bbq's, protheses, eten, bloemen, de bezoeken aan ziekenhuizen (ik word er wel eens gek van, maar de zorg is er wel.....) en zo kan ik nog wel even door gaan. Zo veel om voor te danken. Ik maak me regelmatig zorgen om dingen, maar elke keer zie ik weer Zijn Leiding. Hij regelt het steeds weer, op Zijn tijd, op Zijn manier. Dat maakt me stil. Wat een God heb ik. Dankbaar dat ik Zijn kind ben! 

Verbouwing

Na ruim negen weken, konden wij begin juli weer in ons vernieuwde, aangepaste huis trekken. Wat is het handig geworden. Ik kan alles vanuit de rolstoel, zonder protheses en dat is heeeeeerlijk! 
In de vakantie druk geweest met alles weer inrichten en opruimen. En nu is het bijna klaar. Alleen bij de voordeur moet nog een verhoging komen. Daar wachten we nog op.
Het heeft wat bloed, zweet en tranen gekost, maar het resultaat mag er zijn.
Ik ben een dankbaar mens.

De keuken waar ik veilig kan koken, blij mee!

4 jaar geleden

We leven nog.
We houden van elkaar.
We hebben al zoveel weer bereikt.
We hebben ontzettend lieve familie en vrienden om ons heen.

Vier jaar geleden gebeurde dat verschrikkelijke ongeluk. Dankbaar zijn we dat we het hebben overleefd.

Rijksmuseum

Gisteren hebben Miranda, haar zoontje en ik het Rijksmuseum onveilig gemaakt. Wat een prachtig museum, eentje om zeker nog een paar keer te bezoeken. En een aanrader voor de lezers!

De slag bij Waterloo, Jan Willem Pieneman, 1824

De Nachtwacht, Rembrandt van Rijn
geschilderd tussen 1639 en 1642

Zelfportret Vincent van Gogh

Na het bezoek nog even genieten van de zon.

Heerlijk.

Hoera!

Hiep hiep hoera voor mijn lieve man Henk! Afgelopen woensdag mocht hij 45 jaar worden. Ik ben een gelukkig mens met deze fantastische man. Hopelijk beleven we nog heel veel mooie momenten met elkaar.

uitproberen

Ik heb sinds enkele weken protheses met een andere fitting. Eerst moet ik mijn benen insmeren met creme/soort hars, dan mijn liner aan dan een sokje eroverheen en vervolgens in de koker van mijn protheses. Een heel gedoe. En dat mag ik dan maar liefst twee keer doen. In het begin heb ik er haast niet mee gelopen gewoon omdat het zo'n werk is.
Na mijn bezoek van vorige week aan de prothesemaker, heb ik beloofd er nu echt mee te gaan lopen....en dat doe ik. Het lukt me nog niet om het elke dag te doen, maar ik ga de goede kant op. Ik voel wel dat ik beter vast zit. Vooral links. En dat is wat ik wilde.
Nog even doorzetten en gaan kijken en ervaren of dit beter werkt dan mijn oude protheses. Je moet er wat voor over hebben om te kunnen lopen....

vriend Jan

Afgelopen zaterdag hebben wij vriend Jan begraven. Na een korte heftige ziekteperiode is hij overleden. 

Op 1ste Paasdag hebben wij hem nog bezocht in de Hospice waar hij verbleef de laatste dagen van zijn leven hier op aarde. Spannend vond ik het wel om te gaan. Hij had aangegeven bij zijn dochters dat hij ons nog graag wilde zien. Met een raar gevoel stapten wij die zondag in de auto. Henk en ik praatten in de auto nog over allerlei momenten die wij hadden beleefd met Jan. Een levensgenieter was het. 
We hadden een prachtige tijd met Jan en zijn kinderen. Wat bijzonder om dit mee te mogen maken. Om hem nog even te zien, te spreken en een knuffel te geven. Om nog even herinneringen op te halen, met hem te lachen en met hem te huilen. Henk heeft nog een biertje samen met Jan gedronken op zijn kamer. 
Wat een humor had hij ook nog. 
We koesteren deze laatste momenten met hem en weten dat hij het nu goed heeft, heel erg goed. 

De begrafenis van afgelopen zaterdag was indrukwekkend. Over alles was nagedacht. Prachtige muziek bij de binnenkomst van de kist. Mooie liederen en toespraken. 
Na het begraven dronken we van de wijn, die Jan zelf had uitgekozen en aten we een klein taartje met de tekst ' Tot ziens, Jan'.
Het maakt stil en verdrietig. Een lege plek blijft hier achter. Vooral voor zijn dochters, zoon en kleinkinderen.

' Tot ziens, Jan! Tot over een tijdje!'    

protheses

Ik loop nu sinds januari veel zonder krukken ook buiten en dat gaat mij redelijk goed af ( al kost het wel een hoop energie en rugpijn...). Rechts zit ik erg goed vast met mijn prothese, maar links blijf ik problemen houden. Ik zit niet goed vast met mijn been, dat kost met lopen veel energie. Ook zorgt dat regelmatig voor kleine struikelpartijen, gelukkig vaak met iets in de buurt waar ik op terug kan vallen (haha, heb mijn liefde al verklaard aan verschillende bomen, lantaarnpalen en auto's).
Afgelopen week weer een bezoek gebracht aan de Hoogstraat. Zij willen kijken of ze nog betere protheses voor mij kunnen maken. Nog meer gemaakt op mijn onderbenen. Een iets ander systeem waardoor de druk meer wordt verdeeld over mijn onderbenen. Deze zijn aan beide kanten kort (4 cm en 8 cm) dus hoe meer de druk kan worden verdeeld hoe beter. Ik ben zo benieuwd of het lukt. Het is spannend. Moet rekening houden met het feit dat het ook kan mislukken, maar ik heb zo'n gevoel dat het goed komt. Over twee weken weer terug en dan heeft hij de protheses gemaakt van onderdelen van oude protheses van mij. Kan eigenlijk niet wachten...

Blij :)

God > zon > familie en vrienden > slapen slapen slapen > reizen > mijn man Henk die er altijd voor me is > vlinders > lente en zomer > de eerste keer weer lopen > fluitende vogels > film Intouchables > les geven > Gerbera's > mensen > lachen veel en hard > Baileys > bloemen > een goed boek > met familie en vrienden herinneringen ophalen uit het verleden > Parijs > bbq > foto's bekijken > mijn ouders > keihard meezingen met een mooi liedje > merken dat ik iets toch kan waarvan ik dacht dat ik het niet meer kon > collega's > felle kleuren > Zuid-Afrika > Flair > wilde dieren > bad > cabaret > dag lummelen > liggen in de hangmat > buurtjes die me redden op de meest ongemakkelijke momenten > een goed gesprek > Hawaii > onverwachts uiteten > de Grote Avond van de Guido > fotograferen > auto rijden > los lopen buiten waaaah > Hayday > prothesemaker die zich voor 200% inzet voor mij en mij nog beter wil leren lopen > kaarsen > lekker lang tafelen met mooie mensen > Hunkie > een onverwachts kaartje op de deurmat > Vrienden van Amstel Live > bezoek van mijn twee huiseenden > en nog zoveel meer....

Wat maakt u/jou blij?     

plastieke benen

Een paar weken geleden loop ik de school binnen. In de gang zijn kleuters aan het spelen. Een kleuter ziet mij binnen komen, loopt naar mij toe en zegt met verbazing: 'Kun je lopen? Heb je dan plastieke benen? Mag ik het zien?' Ik moet lachen en ga het gesprek aan met de kleuter. 'Ja, ik kan inderdaad lopen met nepbenen. Maar ik kan het nu niet laten zien aan je, dat kan een ander keertje, goed?' De kleuter knikt en loopt weer terug naar zijn plek. Ik loop door en geniet van de eerlijkheid en verbazing van de kleuter. De kleuter hoor ik nog praten tegen wat andere kinderen. 'Zij heeft geen benen hoor, nu kan ze lopen met nepbenen' Ik krijg een lach op mijn gezicht en besef weer even dat het knap is wat ik doe. Lopen met plastieke benen........ 

Holladijee!

Het is alweer veel te lang geleden....dus even kort een bericht. Daarna weer snel het zonnetje in, want wat is het zonnetje heerlijk. Echt genieten. De lente is heel dichtbij. In huis is het al zover. Er staan bollen, tulpen, en andere verse bloemen. Heerlijk vind ik dat, bloemen in huis. Ik verwonder me al een week over de Kersenbloesem, die helemaal in knop zat en elke dag iets meer uitkomt.

De afgelopen weken en dagen is er op verschillende gebieden vooruitgang geboekt. Zo is de school waar ik werk aangepast, holladijee! En dat is me toch heerlijk. Met een klein afstandbedieninkje (wat een woord) open ik de deur van school. Perfect! Geen getrek meer en naar achter rollen met de rolstoel en dan proberen naar binnen te rijden met een volle tas....Ook de vervelende mat is verleden tijd. De bovenbouwingang/-uitgang is toegankelijk gemaakt. Ik kan daar dus vanaf nu naar binnen en naar buiten, top! En ook de drempels bij de wc en bij de keuken zijn verwijderd. Ik merk nu al dat dit allemaal een stuk handiger is en mij minder energie kost. De energie die ik heb, steek ik namelijk het liefst in het lesgeven. En dat is goed gelukt, want ik heb een heerlijke werkdag gehad. Genoten van mijn klasje, lekker lesgegeven en heerlijk met ze gelachen tijdens de energizers.
Eenmaal thuis was het eten, douchen en slapen, want een dag werken kost helaas nog steeds een hoop energie. Of dit ooit minder wordt, weet ik niet, de tijd zal het leren.

Trouwe lezers!

Trouwe lezers, dank voor jullie berichten, mails of persoonlijke woorden. Leuk om te lezen, wie dit lezen ;-). Ik ga proberen weer wat frequenter te bloggen. Geniet van de zon, toedels!

2

En toen bestond de blog alweer twee jaar. De tijd lijkt steeds sneller te gaan. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wie deze blog lezen? Laat even wat horen!

Gouden momentje in Brazilië

Terug in de tijd

Even terug in de tijd. Wat gaat het snel, het is alweer 2013. Twee jaar geleden gingen we voor het eerst terug naar Zuid-Afrika, na het auto-ongeluk wat gebeurde op 2 augustus 2009. Gerald Troost schreef toen het liedje 'Zand' voor mij. Een mooi lied, wat hoop geeft. Er komt een dag dan maakt Hij u/jou/mij heel! 

Vrienden van Amstel Live!

Wat was het een feest vorige week zaterdag! We werden meegevraagd door zwager en schoonzus. Veldkaarten hadden zij voor dit concert. Met een groepje van acht mensen gingen wij rond 18 uur op weg naar Ahoy. Via de achteringang naar binnen toe. Niet uren hoeven wachten, maar gewoon aanmelden en doorlopen. Kregen we ook nog backstagebandjes, gaaaaaf!

Het was een fantastische avond! Ik was nog geen minuut binnen of liep Simon al tegen het lijf. Na wat gedronken te hebben in de bar gingen wij rond 20.00 het veld op. Dansen, gek doen, meeblèren, wat een schik! Marco Borsato, Gers Pardoel, Nick en Simon, Direct, Rob de Nijs, Ilse de Lange en ga zo maar door.
De mannen hadden ondertussen een barkruk  geregeld waar ik op kon gaan zitten, wanneer dat nodig was, perfect! De hele avond staan op twee protheses, gaat hem namelijk niet worden. (Zo zou het altijd moeten zijn, ik koop een veldkaart, maar aan de zijkant staat een kruk voor me....ik vind op het veld staan namelijk leuker, dan zitten op de tribune.)
Na het concert mogen wij backstage en staan we naast Sandra van Nieuwland een biertje te halen. Nick en Simon staan rechts en langzamerhand druppelen alle zangers/zangeressen binnen. Bijzonder! We drinken wat, dansen wat, kletsen met Marco Borsato, Jeroen van Koningsbrugge, Sandra van Nieuwland en genieten. Wat een avond. Zo tegen drie uur 's nachts komen wij thuis aan. Mijn benen voelen beurs aan, pffff, iets te veel gelopen, maar het was het dubbel en dwars waard. Wat een avond! Eentje om nooit meer te vergeten.

Gartsie en Hentemeut

En toen vond een collega van Henk een oude, prachtige foto van Gartsie en Hentemeut en hun optreden van jaren geleden. Fantastisch om de foto nu te hebben! Waar mijn eigen foto's zijn van dit optreden, weet ik niet. 

Leuk om weer even terug in de tijd te gaan. Misschien ooit maar weer eens een cabaretstuk schrijven inclusief liedjes, aangezien ik ben getrouwd met Hentemeut moet dat lukken!

Geen operatie

Vandaag weer een middag doorgebracht in het ziekenhuis in Beverwijk. Een goed gesprek gehad met een plastisch chirurg en een revalidatiearts. Na meerdere maanden van nadenken, gesprekken en onderzoeken is de conclusie dat ik geen operatie ga doen. De kans dat mijn linkeronderbeen beter wordt dan dat hij nu is, is heel erg klein. 
Ik wil het gaan zoeken in mijn protheses. Inmiddels heb ik iemand gevonden, die het een kans wil geven. Hij denkt dat er nog wel het één en ander kan verbeteren aan mijn protheses, zodat de druk gelijk verdeeld wordt over mijn onderbenen. Binnenkort een afspraak in de Hoogstraat en dan hopen dat dit me verder gaat brengen.

10000 reasons

Rio de Janeiro

Inmiddels al weer een week thuis. Maar wat was het heerlijk! Woensdag 19 december stapten we in het vliegtuig richting Brazilië. Daar mochten we ruim een week in Rio de Janeiro verblijven en vervolgens hebben we nog een week met broer Henri doorgebracht in Porto Alegre. Bijzonder om te zien, hoe hij daar leeft. Vandaag maar eens een verhaaltje over Rio de Janeiro!

In Rio kon ik op de prachtige stranden, Copacabana en Ipanema, mijn protheses uitproberen. Wat gaaf! Voor het eerst in drie jaar weer zelf het strand op kunnen lopen. Al die mensen rennen over dat hete zand en ik heel relax al fluitend naar mijn strandstoel ;-)! Het vraagt nog wat oefening, want het is best pittig. Maar ik wil toe naar het moment, dat ik zelf over het strand kan lopen en de zee in kan. Misschien weer een keer een potje beachballen. Ja, dat zie ik wel voor me!

Naast het strand natuurlijk ook het indrukwekkende standbeeld van Jezus bezocht. Prachtig om dit 38 meter hoge beeld van dichtbij te zien, hoog op een berg, uitkijkend over Rio de Janeiro. De moeite waard om een keer te gaan bekijken!
Verder ook nog de Kathedraal van Rio bezocht, deze vond ik alleen flink tegenvallen.... 
Ook de Botanische tuin hebben we opgezocht. Na een tijdje, toen mijn geduld op de proef werd gesteld zei ik: 'Het wordt nu gewoon even tijd dat we een toekan zien, hoor.' Plots vliegen ons twee toekans tegemoet. Erg bijzonder en prachtig mooi! In die tuin mochten we genieten van nog meer vogels, bloemen en vlinders. Wat heeft God alles mooi gemaakt, het maakte ons even stil.
Naast al deze bezienswaardigheden is een bezoek aan de Suikerbroodberg ook echt nog de moeite waard. Op deze 396 meter hoge bergtop, heb je een mooi uitzicht over de stad.

Er valt nog veel meer te schrijven over Rio de Janeiro, wie weet in één van de volgende bloggen. Wij zijn voor de komende periode weer uitgerust en kunnen er weer tegen aan!