donderdag 15 september 2011

Zeven vette jaren?

Wakker ben ik. En ik kan gewoon niet meer slapen. De pijn in mijn hand triggert me.

Ik verlang naar drie jaar geleden. Alles kunnen doen, rennen de trap op, sporten, skiĆ«n, nooit moe zijn, energie voor tien, mijn eigen benen, gezond, reizen,....



Ik heb het even helemaal gehad met al die dokters. Met al die uren die ik al gewacht heb, bij een dokter of in een ziekenhuis. Wat ga ik diep en wat voel ik me alleen. Tranen over mijn wangen, tranen van verdriet, tranen van een verlangen naar die tijd van toen...

En nu zit ik dus met een dikke, pijnlijke hand. Ik leef op paracetamols en antibiotica. Ik ben er klaar mee, helemaal klaar. Dus please, please, genees. Ik verlang zo naar de zeven vette jaren.

Here ik vertrouw op U.

8 opmerkingen:

  1. Lieve schat, blijf vertrouwen, blijf moed houden en laat je optimisme nooit los!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We zullen met je mee bidden...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zou zo graag alle pijn en verdriet wegnemen, maar kan niets anders zeggen dat ik aan je denk en voor je bid. Sterkte Jorijke!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Jorijke we denken aan je en zal vanavond voor het slapen gaan jou in mijn gebed opdragen aan de HERE! Sterkte en dikke kruup van je tante Magda

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank allemaal, voor de steun....morgen weer bezoekje dokter....grrrr. Als die hand maar overgaat.
    Liefs, Jorijke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha lieve topper!
    Je bent zo sterk en optimistisch altijd, ik heb respect voor je! Hou vol nu met Gods kracht, het kan nooit meer lang duren die 50 (want die heb je nu wel verdiend;-)) volle jaren!! Zet em op!
    Ik ben benieuwd hoe het met je hand is afgelopen... Denk aan je!!
    Liefs Geer

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind je zo'n dappere vrouw! Je mag het best even gehad hebben met alles en verlangen naar vroeger, kan het me zo goed voorstellen. Jouw optimisme gaat je wel weer redden, even een dipdag(en) tussendoor lijkt me niet meer dan normaal. En dat verlangen naar vroeger begrijp ik, als ik je oude foto's kijk doet het mij al pijn, laat staan jouzelf. Leef met je mee!

    BeantwoordenVerwijderen