Ga weg blaar!

Ik kamp al ongeveer vier weken met een blaar onder mijn rechter stomp. Was de blaar afgelopen dinsdag eindelijk weg, vrijdag was hij er weer. Ontzettend balen! En omdat we niet weten, waarom de blaar daar steeds komt (ja, we weten wel dat het door wrijving komt, maar de vraag is, Hoe ontstaat die wrijving? En wat wrijft dan precies over elkaar?), is het nog vervelender. Deze blaar zorgt ervoor dat ik niet goed kan revalideren. Elke dag kan ik maar een paar minuten lopen, met krukken of tussen de loopbrug.
Met de vorige blaar, heb ik geluisterd naar de dokter. Rustig afwachten, niet lopen en niet lek prikken. Uiteindelijk verdween de blaar. Tot afgelopen vrijdag. Ik had lesgegeven, vijfentwintig minuten gestaan en voor de rest gezeten. Ik kwam thuis, doe mijn prothese af en liner uit en tot mijn verdriet ontdek ik een enorme bloedblaar en een kleine blaar ernaast. Ik dacht toen, nu ga ik het anders doen (hé, dat rijmt). Na gebeld te hebben met de dokter in het Brandwondencentrum Beverwijk en de huisarts besloot ik hem lek te prikken. Zo gezegd zo gedaan, naald goed verwarmen, steriel maken en prikken! Alles goed schoongemaakt onder de kraan en vervolgens met gaasje afgedekt. Nu maar hopen, dat dat ding snel verdwijnt, want ik wil lopen!
En omdat ik vandaag dus niet echt kon lopen, besloot ik mee te gaan met mijn fysiotherapeut Willem naar de Hogeschool Utrecht. Hij moest daar vier uur les geven en ik zou wel goed als proefpersoon kunnen fungeren. Dan zouden de fysiotherapeuten in opleiding mij vragen kunnen stellen, mijn stompen kunnen bekijken en kunnen oefenen met zwachtelen van de stomp. Ik moet je zeggen, dat ik het interessant vond en ook het één en ander heb geleerd. De studenten vonden het erg interessant en leerzaam.
Ja, een goede keus om daar heen te gaan!