zaterdag 6 augustus 2011

Zweden

In Zweden kwamen wij dus woensdagmorgen aan bij het ziekenhuis. Om tien uur hadden we de afspraak. Toen we richting het ziekenhuis liepen, stond daar de prothesemaker al. Hij nam ons mee naar de afdeling 'Orthopedteknik'. In het Engels vertelde ik over hoe het zo ver was gekomen, mijn Zweeds is wat beperkt ;-)

Ook hij was van mening dat ik met andere protheses kon lopen. En dat ik in ieder geval de kans moest krijgen om te lopen met mijn linkerknie. Hij pakte wat spullen en ik moest op een stoel gaan zitten, hij noemde het 'de troon'. Vervolgens ging hij aan de gang. En werd er voor links een prothese gemaakt, in zo'n drie uur. 's Middags met die nieuwe linkerbeen prothese geoefend. Om vier uur gingen wij naar ons hotel. Allebei ons hoofd vol met vragen.

Donderdag waren wij om kwart over negen weer in het ziekenhuis. 'Ja', zei hij, 'ik kan je niet laten lopen met je huidige rechterbeen prothese. Je hele knie staat daar gedraait in, ik stel voor dat we daar ook maar een andere prothese voor gaan maken.' Ik keek Henk aan en we besloten samen (met het risico dat we de protheses zelf moeten betalen) dat we het maar moesten doen. En zo werd er afgelopen donderdag ook een nieuwe rechterbeen prothese gemaakt. 'Ik maak de prothese vanavond af (cosmetische afwerking, kuit en scheenbeen) en dan wil ik jullie morgen zien, om tien uur. 'Prima', zei ik.

Vrijdagmorgen gingen wij nog een keer naar de prothesemaker. En daar stonden mijn twee nieuwe benen. Klinkt een beetje raar als ik dat zo schrijf, maar zo is het wel. Ik trok ze aan en liep wat heen en weer. Helemaal top!
Hij gaf allerlei tips en oefeningen waarmee ik vanaf deze week aan de gang moet. Ook hadden we het over de gemaakte kosten, protheses zijn duur. Nu maar eens kijken of de zorgverzekering die wil gaan betalen.
Wij bedankten hem voor alles wat hij gedaan had en beloofden hem wat foto's en filmpjes te sturen over de vorderingen.

Met een niet te beschrijven gevoel, stapten wij vervolgens in de auto en reden wij naar Nederland. 
Ik dankte de Here voor deze nieuwe stap, voor mijn nieuwe protheses en voor de ontmoeting met deze wijze en lieve man.

1 opmerking:

  1. Wat bijzonder! En wat een bevestiging dat sommige dingen wél heel snel kunnen gaan. Als je dit vergelijkt met de tijd die ze in Nederland nodig hebben!!!!
    En wat confronterend ook als je het al een jaar met de mening moet doen dat jij 'de beste protheses hebt voor jouw situatie'.
    Ik hoop dat je ondertussen al veel verschil merkt en dat je steeds meer mag gaan lopen. Heel veel succes!

    BeantwoordenVerwijderen