Lachen met mijn groep!

Een paar weken geleden gaf ik een les sociaal-emotionele ontwikkeling in mijn groep. Dit vind ik altijd erg gave lessen.

In deze les ging het om karaktereigenschappen. Kinderen moesten eerst in een soort doolhof allerlei eigenschappen aanstrepen. Vervolgens moesten de kinderen achter eigenschappen op papier een naam zetten van een medeleerling. Ook mijn naam werd hier en daar ingevuld. Na deze opdrachten gedaan te hebben, steekt een leerling zijn vinger in de lucht. Ik geef haar de beurt: 'Juf, ik ben heel lenig, ik kan mijn been in mijn nek leggen'. Vervolgens doet ze een poging om haar been in haar nek te leggen.
Door mijn hoofd schiet, dat kan ik ook en kan ik dit doen. Vervolgens denk ik niet na en zeg: 'Ho, stop, dat kan ik ook.' Ik ga zitten op mijn bureaustoel, trek mijn linkerprothese uit en leg mijn been in mijn nek. De kinderen kijken eerst elkaar aan en liggen dan helemaal in de deuk. 'Juf, u bent echt gek.' 'Ja, dat zal best', reageer ik, 'maar ik kan het wel!'