En er ligt nog steeds sneeuw....het ziet er mooi uit. De witte wondere wereld. Maar het is zo lastig. Lastig als je in een rolstoel zit. Ik kan me moeilijk voortbewegen door de sneeuw.
Met protheses is het ook gevaarlijk. Ik wil niet vallen. Daar waar jullie kunnen corrigeren met je enkels, kuitspieren, kan ik dat niet.
Dus sinds een paar dagen kom ik niet veel buiten. De wereld is klein. Irritant....
Ik verlang naar de lente. Nog zes weken. Ik tel af....
Zo het er nu uitziet gaat het dooien dus laat maar komen die lente! Sterkte en dikke bemoedigende knuffel! xxx-tante Magda
BeantwoordenVerwijderenRot dat je er zo'n last bij hebt. Inderdaad, nog 6 weken tot de lente,m maar ik hoop voor jou dat het niet zo lang duurt voordat de wereld weer groter word!
BeantwoordenVerwijderenHallo Jorijke en Henk,
BeantwoordenVerwijderenOok vanuit Suid-Afrika word jul blog gelees. Ons leef nog steeds met jul mee, en bly bid vir verbetering en krag, lus en geloof om verder te gaan. Bly fokus op die mooi dinge in die lewe. Jul is n voorbeeld vir soveel mense om julle.
Hartlike groete van die Agemas uit Pretoria.