Bijzondere vriendschap

Toen ik in het ziekenhuis lag, had ik met een aantal verpleegkundigen een bijzondere band. Ik vertrouwde twee meiden in Nieuwegein volledig. Als er iets zwaars voor de boeg stond of moest gebeuren, wachtte ik vaak totdat zij er waren. Zij waren verpleegkundigen die mij gerust konden stellen en die hun woord hielden. Zij kwamen niet onverwachts aan het bed of mijn benen. Zeiden precies wat ze gingen doen.

Na de ziekenhuisperiode kwam ik weer in contact met ze. We spraken een aantal keer af. Bijzonder om dat te doen. Om te horen van hen, hoe zij het hebben ervaren. Gaaf ook om als vriendinnen verder te gaan nu. Om te zien hoe zij leven. Om te praten over moeilijkheden, verdriet, maar ook over mooie dingen en verlangens. Vandaag was weer zo'n mooie dag met deze meiden. 
Iets wat ons bindt, is iets heftigs, dat maakt de vriendschap erg bijzonder en waardevol. Zij hebben passie voor hun vak en liefde voor de patient. Dat heb ik in de moeilijkste periode van mijn leven gemerkt en gevoeld en voel ik vandaag door de dag heen ook.

Mariken en Lotte, dat er nog maar geregeld van deze waardevolle dagen mogen zijn. Volgende keer neem ik mijn fototoestel mee....het wordt tijd voor een nieuwe foto....