Vriendinnen en de Jakobsladder

Afgelopen donderdag kwamen twee vriendinnen lunchen bij mij. Ik heb al wel eens eerder geblogd over deze bijzondere vriendschap. Zij waren in het ziekenhuis mijn verpleegkundigen, maandenlang. Weinig verplegend personeel vertrouwde ik. Maar zij deden wat ze beloofden en zeiden wat ze deden. Belangrijk vond ik dat toen en vind ik dat nu nog. 

We lunchen twee keer per jaar met z'n drieën en bij bijzondere gebeurtenissen zoeken we elkaar op. De ene is in blijde verwachting, de andere heeft net een reis naar Zuid-Afrika gemaakt. We hadden dus genoeg om over te kletsen. Heerlijk, wat heb ik genoten en wat ben ik blij met deze twee vriendinnen in mijn leven. 

Terwijl zij mijn verbouwde huis hadden bewonderd, kwamen zij via de trap naar beneden en vroegen mij wat een Jakobsladder is. Ik vertelde ze over het verhaal in de bijbel. Jakob krijgt een visioen. In dat visioen ziet hij een ladder die tot de hemel reikt en er klimmen engelen op van beneden naar boven en ze dalen af van boven naar beneden. En helemaal boven aan die ladder staat niemand minder dan de Here zelf (Genesis 28:12). 

Jakobs droom voorspelt een vruchtbare toekomst. Hij hoort een stem dat God met hem is. En zo is het, God is trouw en gaat met Jakob mee.

God veroordeelt Jakob niet om wat hij heeft gedaan (stelen van het eerstgeboorterecht van zijn broer Esau). Maar de Here belooft hem heel veel. Op één belofte wil ik nu de aandacht vestigen: "Ik zal je behoeden en Ik ben overal met je." En zo is het, God houdt van je en gaat overal met je mee. Net zoals Hij bij Jakob deed.

Zie hieronder de Jakobsladder die ik in 2011 van vrienden kreeg.